หนึ่งในภารกิจของครูพิมในวันนี้ คือการไปส่งเด็กๆ ซึ่งเป็นลูกศิษย์กลุ่มแรกที่ผูกพันกันมานาน กลับต่างประเทศถาวร หลังจากอยู่เมืองไทยมาได้ 5 ปีกว่าค่ะ

สาวน้อยสองคนนี้เป็นแรงบันดาลใจส่วนหลักๆ ที่ทำให้ครูพิมสร้าง เพจ PimandChildren และบล็อกนี้ขึ้นมา และมีความสุขกับการทำงานในทุกๆ วัน

แต่เมื่อการเปลี่ยนแปลงมาถึง ก็ทำให้ครูพิมนึกขึ้นได้ว่า

“การเป็นพ่อแม่ (หรือครู)นั้น ทำได้ดีที่สุดก็คือ ให้ความรักและการอบรมสั่งสอนแก่พวกเขาให้ได้มากที่สุดในเวลาที่เป็นของเรา เพราะเมื่อถึงวันหนึ่ง เราต้องยอมรับและเข้าใจที่จะเปิดทางให้เขาได้มีชีวิตของเขาเอง และมองดูพวกเขาเติบโตด้วยความชื่นชมยินดี”

งานนี้ครูพิมไปส่งด้วยรอยยิ้มทั้งน้ำตาเลยค่ะ แต่เชื่อว่าจะได้พบกับใหม่ในวันข้างหน้าอย่างแน่นอน…

ปล. บล็อกนี้จะยังอยู่ไม่ได้ไปไหนนะคะ ฮ่าๆ ครูพิมเพียงแต่ยกที่มา เพื่อเป็นการขอบคุณเด็กๆ ทั้งสองเนื่องในโอกาสนี้เท่านั้นค่ะ